Το θυμάρι είναι θαμνώδες αγροτικό
φυτό που τρυπώνει στο έδαφος και φτάνει τα 10-40εκ. με έντονη διακλάδωση. Σε
όλη τη λεκάνη της Μεσογείου το θυμάρι είναι γνωστό εδώ και χιλιετίες. Οι
Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τις αντισηπτικές ιδιότητές του για να ταριχεύσουν
τους νεκρούς. Για τους Έλληνες και τους Ρωμαίους ήταν συνδεδεμένο με τη
δύναμη , το θάρρος και την ισχύ. Αναδείκνυαν τα φαγητά με το άρωμά του. Οι
Βενεδικτίνοι έφεραν το φυτό στη Κεντρική Ευρώπη στις αρχές του Μεσαίωνα και
έγινε γρήγορα ένα θεραπευτικό και αρωματικό φυτό που υπήρχε σε όλα τα σπίτια.
Πέρα από το πικάντικο άρωμά του , τα συστατικά που δρουν στο πεπτικό σύστημα
το κάνουν πολύ ενδιαφέρον. Το θυμάρι χρησιμοποιείται φρέσκο ή αποξηραμένο στα
λιπαρά πιάτα γιατί ανοίγει την όρεξη και βοηθά στη πέψη. Συνδυάζεται με όλα
σχεδόν τα είδη κρέατος , με το ψάρι και τις σάλτσες.
| Ιδιότητες: Το θυμάρι χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του βήχα
και της βρογχίτιδας. Ανακουφίζει από το συνάχι και τη γρίπη, ενώ οι γαργάρες
με αφέψημα θυμαριού ανακουφίζουν τη στοματίτιδα και τις ερεθισμένες
αμυγδαλές. Τονώνει το νευρικό σύστημα και χαρίζει πνευματική διαύγεια, για
αυτό συνιστάται στις περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και στο άγχος. Είναι
επίσης ωφέλιμο σε προβλήματα στομάχου και εντέρων. Ένα ζεστό μπάνιο με νερό
που περιέχει εκχύλισμα θυμαριού, ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματικών
παθήσεων και προσφέρει ξεκούραση και ευεξία. Τέλος, με θυμαρέλαιο κάνουμε
επάλειψη και καθαρισμό πληγών. Ωστόσο η χρήση του θυμαριού απαιτεί προσοχή. Η
υπερκατανάλωση του μπορεί να προκαλέσει υπερδιέγερση του θυρεοειδή, καθώς και
εμετό, ζαλάδες και διάρροια. Επίσης επειδή ανεβάζει την αρτηριακή πίεση,
πρέπει να αποφεύγεται από ανθρώπους που υποφέρουν από υπέρταση. Δεν πρέπει να
καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, διότι είναι διεγερτικό της
μήτρας. |
|
