Το γαϊδουράγκαθο (Silybum marianum) ανήκει στην οικογένεια των
αστεροειδών και πήρε την ονομασία του από τα αγκαθωτά φύλλα του. Είναι θα
έλεγε κανείς ένα κοινό βότανο καθώς το βρίσκουμε σε όλο το κόσμο. Αγαπάει
όμως ιδιαίτερα τα μεσογειακά εύκρατα κλίματα και το συναντάμε σε μορφή
θάμνου. Είναι ανθοφόρα μονοετή, διετή ή πολυετή φυτά που ανήκουν στην
οικογένεια των μαργαρίτων (Asteraceae ή παλαιότερα Compositae).
Χαρακτηρίζονται από φύλλα και βλαστούς που φέρουν αγκάθια. Λέγεται ότι αυτά
τα αγκάθια είναι μια προσαρμογή που προστατεύει το φυτό από τα φυτοφάγα ζώα.
Τα κεφάλια των λουλουδιών τους, ακτινικά συμμετρικά, βρίσκονται στα άκρα των
βλαστών και έχουν χρώμα συνήθως μωβ, ροζ τριανταφυλλί, κίτρινο ή λευκό. Οι
σπόροι τους, αγαπημένο έδεσμα για τις καρδερίνες και άλλα μικρά πουλιά, είναι
πολυάριθμοι, έχουν πάππους στα περισσότερα είδη, ή τούφες με μικροσκοπικά
τριχίδια που θα τους βοηθήσουν να εγκατασταθούν μακρύτερα (σπόροι με πτητικά
εξαρτήματα) δημιουργώντας νέα εποίκιση με νεαρά φυτά.
| Ιδιότητες: Στη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική, το γαϊδουράγκαθο
είναι το κύριο γιατρικό που χρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από
λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ ή χημειοθεραπείες. Μπορεί να βοηθήσει στο να
περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του.
Χρησιμοποιείται ακόμα στη θεραπεία της ηπατίτιδας, του ίκτερου και της
κύρωσης του ήπατος. Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης
καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου
κύστης. Σύμφωνα με πολλές τυφλές, ελεγχόμενες δοκιμές και κλινικές μελέτες,
το γαϊδουράγκαθο βοηθά σημαντικά στη μείωση των οργανικών βλαβών από αλκοόλ,
ενώ η μακρόχρονη χρήση του φαίνεται να αυξάνει τo προσδόκιμο επιβίωσης σε
ασθενείς με ηπατικές βλάβες. Επίσης μεταβάλλει ευνοϊκά τα επίπεδα των
ηπατικών ένζυμων (τρανσαμινάσες) σε ασθενείς με κίρρωση, ιογενή ηπατίτιδα και
λιπώδη διήθηση, βελτιώνει τα συμπτώματα της προκληθείσας τοξικής βλάβης σε
όργανα (ναυτία, αδυναμία, απώλεια όρεξης, κόπωση και πόνος), ενώ βοηθά στην
αποτροπή βλαβών από χημικά φάρμακα. Επιπρόσθετα, αυξάνει τη ροή των γαστρικών
υγρών που ανακουφίζουν τη δυσπεψία και τους πονοκέφαλους που συνδέονται με τη
συμφόρηση των οργάνων αποτοξίνωσης. |
|
